Το 2004 ήταν η τυχερή χρονιά για τη Ν. Δημοκρατία. Κέρδισε τις εκλογές το Μάρτιο, το καλοκαίρι έγινε με επιτυχία η πολυπόθητος για όλους τους Έλληνες Ολυμπιάδα και γενικά παρέλαβε μια χώρα σ’ ένα υψηλό Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Με σεμνότητα και ταπεινότητα ξεκίνησε, χωρίς πρόγραμμα και με αταλάντευτη πίστη ότι όλα θα έρθουν βολικά, αφού οι συνθήκες φάνταζαν ευνοϊκές.
Οι προεκλογικές δεσμεύσεις μπορούν να περιμένουν μέχρι να ξεχαστούν, για ότι κακό συμβαίνει φταίει το ΠΑΣΟΚ και οι κυβερνήσεις του, τα δε μεγάλα θέματα δεν αγγίζονται, παραπέμπονται στο απώτερο μέλλον, για να τα «λύσει» η ίδια η ζωή. Πρωτοφανής φιλοσοφία για κυβέρνηση στη σύγχρονη εποχή, τη στιγμή μάλιστα που τόσα συμβαίνουν γύρω μας. Εννέα μήνες μετά έχουν αρχίσει τα δύσκολα. Οι υπουργοί εναγωνίως ψάχνουν στα συρτάρια των υπουργείων τους για νομοσχέδια που έχουν απομείνει από τη προηγούμενη διακυβέρνηση για να τα παρουσιάσουν δικά τους. Η κοινοβουλευτική λειτουργία έχει υποβαθμιστεί επικίνδυνα , ενώ η πίεση των προβλημάτων κυρίως στην οικονομία τους οδηγεί σε οδυνηρά αδιέξοδα.
Η λεγόμενη «απογραφή» που έγινε για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης έθεσε την οικονομία της χώρας υπό Ευρωπαϊκή επιτήρηση, ο Προϋπολογισμός για το 2005 είναι ανεφάρμοστος και αντιαναπτυξιακός, η ακρίβεια και η ανεργία καλπάζουν  τα δε προβλήματα της καθημερινότητας γίνονται ολοένα και πιο έντονα.
Δεν υπάρχει στρατηγική ούτε πρόγραμμα που να εμπνέει τις παραγωγικές δυνάμεις  της χώρας . Τα μηνύματα που έρχονται από την αγορά δεν είναι καθόλου ευχάριστα και η κυβέρνηση απλά παρακολουθεί .
Ο αποπροσανατολισμός ως πολιτική μέθοδος  συνεπικουρούμενος με έντονα στοιχεία  λαϊκισμού μάλλον χειροτερεύει τα πράγματα. Αποκαλύπτει την ανυπαρξία πολιτικών θέσεων και επιχειρημάτων και δεν μπορεί να πείσει. Χάθηκε πολύς χρόνος. Γι’ αυτό χαμηλώνουν τον πήχυ σ’ όλους τους τομείς. Όταν δεν υπάρχει όραμα, όταν οι στόχοι λείπουν  τότε βασιλεύει η απραξία και έρχονται τα δυσάρεστα.
Δεν ζούμε στο μικρό μας παράδεισο μόνοι. Συνυπάρχουμε σ’ ένα διεθνές περιβάλλον, με εταίρους και συμμάχους εχθρούς και φίλους. Συνδιαμορφώνουμε τις εξελίξεις, αγωνιζόμαστε γι’ αυτό, είμαστε σε διαρκή αγώνα και δράση. Διεκδικούμε, προτείνουμε, βάζουμε όρους και κανόνες στο παιχνίδι.  
Απορώ αν το έχουν καταλάβει στην κυβέρνηση. Άλλως  πώς να εξηγήσω ότι την επομένη των Αμερικανικών εκλογών ο πρόεδρος Μπούς ανεγνώρισε τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία ! αγνοώντας τις Ελληνικές θέσεις  με αστεία επιχειρήματα; Αλλά και στη πρόσφατη Σύνοδο των Ευρωπαίων ηγετών στις Βρυξέλες όπου εδόθη ημερομηνία έναρξης  των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας  στην Ευρωπαϊκή  Ένωση, όπου δεν επιτύχαμε ούτε το αυτονόητο της αναγνώρισης  της Κυπριακής  Δημοκρατίας  από την Τουρκία, απλά συμμετείχαμε, όπως  παλαιότερα στη Λουκέρνη. Αποφάσισαν άλλοι για εμάς. Εμείς συμφωνήσαμε. Δεν γίνεται όμως έτσι. Πάμε αρκετά χρόνια πίσω. Δεν αξίζει στη χώρα μια τέτοια προοπτική όταν λίγο πριν εμείς  πρωταγωνιστούσαμε στις εξελίξεις. Υπενθυμίζω μόνο την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή  Ένωση χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Ήταν πραγματικά μια εθνική επιτυχία που αναγνώρισε ολόκληρος ο Ελληνισμός και αποδέχθηκε η διεθνή κοινότητα. Σήμερα ο κύριος Καραμανλής «πανηγυρίζει» μόνος του. Αυτάρεσκα επαναλαμβάνει ότι ο στόχος επετεύχθη. Στο ερώτημα  όμως ποιος  στόχος,  δεν υπάρχει απάντηση.
Συμπέρασμα: Όταν σιωπάς και κρύβεσαι από τα προβλήματα τότε τα βρίσκεις μπροστά σου. Όταν σε θεωρούν δεδομένο ποτέ δεν θα υπολογίσουν τις θέσεις σου, ( αν έχεις)! Όταν όλα τα αφήνεις στη τύχη, τότε και αυτή σου γυρίζει τη πλάτη. Κρίμα, γιατί η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια με υπερπροσπάθεια βρέθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στο κέντρο των Ευρωπαϊκών  εξελίξεων, απέκτησε κύρος, πέτυχε υψηλούς  ρυθμούς  ανάπτυξης και επιτέλεσε έργα υποδομής και ανάπτυξης   που είχε να δει η χώρα από εποχής Χ. Τρικούπη. Δεν αξίζει στη σημερινή Ελλάδα και στους Έλληνες η θέση που της δίνει η σημερινή δεξιά διακυβέρνηση. Οι καιροί έχουν αλλάξει, οι παλαιότεροι γνωρίζουν και οι νεότεροι απαιτούν μια σύγχρονη πορεία. Η απογοήτευση από την  διακυβέρνηση της Ν.Δημοκρατίας σύντομα  θα μετατραπεί σε θετική στάση  για τις προοδευτικές και δημιουργικές δυνάμεις  του τόπου. Το ΠΑΣΟΚ θ’ ανταποκριθεί και πάλι στην αποστολή του, ανανεωμένο, δυνατό, σύγχρονο.