Η σύγκρουση του παλιού με το καινούργιο είναι ο αδήριτος νόμος της προόδου. Πίσω από τη φράση «επιστροφές στις ρίζες» κρύβεται η άρνηση της εξέλιξης των πραγμάτων. Ο Αρχιεπίσκοπος έχει πάρει θέση καθαρή στο ζήτημα κατ’ εξακολούθηση από την επαύριον, μάλιστα,  της εκλογής του με το σύνθημα  «όπισθεν ολοταχώς». Οι ταυτότητες – που τις ξέχασε τώρα – και η σαφής πολιτική του προτίμηση που ασμένως εξεδήλωνε, το μαρτυρούν επίσης.
Δυστυχώς έτσι η Εκκλησία μένει πίσω, ικανοποιώντας επικοινωνιακές ανάγκες και παραμερίζοντας τις δυνατότητες του σήμερα και μιας καλύτερης προοπτικής στο μέλλον. Οι αξίες του Ελληνισμού δεν έχουν ανάγκη πομπώδους υποστήριξης, γιατί είναι πανίσχυρες, διαχρονικά κατοχυρωμένες και παγκοσμίως αναγνωρισμένες. Σ’ αυτές βασίζεται ο σύγχρονος πολιτισμός. Οι «επιστροφές» που άλλα λέγουν και άλλα υπονοούν θα βρίσκουν πάντα μπροστά τους ένα λιτό και ουσιαστικό «Διαφωνώ».