Χάσμα χάραμα άστραψε
παρηγορία έρμου
μαγεμένο το πέταμα του
άστραψε άστραψε μαύρισε
στόμα θανάτου

Έζησε μες πέθανε
έζησε μες το γραφείο του πέθανε
έχοντας πέθανε
έζησε μία φωτογραφία πέθανε
έζησε πέθανε

Θάλασσα στον τοίχο.

δεν
δεν το φύλλο δεν
δέν-τρο

δεν η άνοιξη
δεν η επιθυμία
δεν ο δόλος δεν
δεν-τρο

δεν η λάμψη
δεν η μανία
δεν το κόκκινο το κόκκινο δεν
δεν-τρο

δεν ω
δεν α
δεν αγωνία
δεν η κρύπτη δεν η κρύπτη δεν η κρύπτη

δεν
δεν το φύλλο δεν
ΔΕΝΤΡΟ

Όταν της μήτρας τότε
όταν φως όταν
τότε κραυγή τότε
όταν έκταση τότε
τότε οδοιπόρος όταν
όταν άνεμος όταν
τότε χορός τότε
τότε της μοίρας όταν

Η πολυθρόνα το γραφείο η φωτογραφία, «εμπρός!»
το πτυχίο το μελάνι η εφημερίδα
το τζάκι η μουσική το ρολόι, «εμπρός!»
το τσιγάρο, «εμπρός!»
οι κουρτίνες η καρέκλα ο πίνακας
το χαλί η πόρτα

Οι Ετρούσκοι κτίζανε πολύ μικρά τα σπίτια
οι Ετρούσκοι κτίζανε πολύ μεγάλους τάφους
οι Ετρούσκοι κτίζανε πολύ μικρά τα σπίτια
οι Ετρούσκοι κτίζανε πολύ μεγάλους τάφους

Κυρίες ακούστε τα συνθήματά μου
κύριοι ακούστε τα συνθήματά μου
ένα λεπτό ακούστε τα συνθήματά μου
φίλοι μου ακούστε τα συνθήματά μου
παρακαλώ ακούστε τα συνθήματά μου
συνάδελφοι ακούστε τα συνθήματά μου
επιτέλους ακούστε τα συνθήματά μου
σύντροφοι ακούστε τα συνθήματά μου
προσοχή ακούστε τα συνθήματά μου

Διανύοντας την "Εθνική οδό"
-με 180-
έρχεσαι στο μυαλό
-με 180-
άξαφνα
επίμονα
βασανιστικά

Ίσως είναι ο φόβος
-με 180-
οι τύψεις
-με 180-
τα χάνω
δε βρίσκομαι
παραλογώ

Το σήμερα γίνεται τότες
και χτες
γίνεται τώρα κι αύριο
και ποτές

Στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη
με τον κίνδυνο της ψυχής μας

Η μνήμη σου πάθος
το "ήταν" ιερό
παλιές και νέες μοναξιές
παλιές και νέες μοναξιές

Ανήλεη σκόνη του πλήθους

Σε περίμενα απόψε
τα μαλλιά σου απόψε
πριν χαράξει το φως
έσβησα˙  απόψε